Óli Björn Kárason formaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins:
Kennari við þann góða skóla, Verslunarskóla Íslands, komst að þeirri niðurstöðu að það væri rétt, skynsamlegt og rökrétt að útbúa glæru fyrir nemendur með mynd af þremur einstaklingum, Hitler, Mussolini og Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni. Yfirskriftin: „Nokkrir merkir þjóðernissinnar.“
Hvernig kennara (og hér skiptir samhengið litlu) dettur í hug að setja þekkta hrotta, morðingja og andlýðræðissinna við hlið íslensks stjórnmálamanns er óskiljanlegt nema tilgangurinn hafi verið sá einn að vekja ákveðin hugrenningatengsl hjá nemendum: Í raun séu hugmyndafræðileg tengsl á milli formanns Miðflokksins og tveggja af verstu illmennum sögunnar. Hitler og Mussolini eru í hópi með Stalín og Maó. Allir áttu þeir blóði drifna slóð og virtu líf einstaklinga að vettugi og fótum tróðu frelsi og lýðræði.
(Orðanotkun kennarans vekur athygli. Merkur er sá sem er telst mætur, merkilegur eða jafnvel athyglisverður. Hvorki Hitler eða Mussolini voru merkir einstaklingar. Íslenskan á fjölmörg orð til að lýsa mönnum af þeirra sauðahúsi; illmenni, níðingar, varmenni, þrælmenni, fantar, óþokkar, hrottar. En auðvitað er illa hægt að nota rétt orð til að lýsa alræmdum morðingjum og gefa um leið í skyn að Sigmundur Davíð eigi eitthvað sameiginlegt með þeim. Þá hefðu nemendur örugglega hlegið, sumir mótmælt og séð í gegnum ómerkilegan áróðurinn. Kennarinn hefði misst trúnað og traust í kennslustofunni).
Sigmundur Davíð vakti athygli á glærunni í færslu á Facebook og í samtali við Fréttablaðið sagði hann meðal annars:
„Þarna er verið að búa til mjög ógeðfellt samhengi og það er ekki hægt að kalla þetta annað en pólitíska innrætingu, þegar mynd af starfandi stjórnmálamanni er sett við hliðina á myndum af tveimur helstu illmennum mannkynssögunnar.“
Fölsun og rangfærsla
Viðbrögð Sigmundar Davíðs voru hófstillt miðað við tilefnið. Ég er nokkuð sannfærður um að forystumaður á vinstri væng stjórnmálanna hefði haft uppi stærri orð og þyngri ef viðkomandi hefði verið stillt upp á glæru með Stalín og Maó undir yfirskriftinni „Merkir sameignarsinnar“. Krafist hefði verið brottrekstrar kennarans og fréttastofa ríkisins hefði farið hamförum í nokkra daga. Að setja vinstri mann í flokk með fjöldamorðingjum og alræðisherrum er innræting af verstu gerð sem aldrei skal líðast. Að tengja fyrrverandi forsætisráðherra og formann Miðflokksins við Hitler og Mussolini er menntun!!
En kennarinn í Versló er ekki sá eini sem hefur gert sig sekan um smekkleysu (svo ekki séu notuð sterkari orð). Elliði Vignisson, sveitarstjóri í Ölfusi, birti mynd af glæru sem notuð er við kennslu við Menntaskólann við Sund. Þar er Sjálfstæðisflokknum líkt við Þýskaland Hitlers, Gestapó og útrýmingu kynþátta. Forherðingin er fullkomin. Fölsunin og rangfærslurnar eru yfirgengilegar. Því verður vart trúað að kennsla í íslenskum framhaldsskólum sé komin niður á þann stall að eiga ekkert skylt við menntun, sem allir skólar hafa gefið nemendum sínum fyrirheit um að veita. Kennsla sem er byggð á innrætingu og fölsunum hentar aðeins þeim sem aðhyllast forræðishyggju og ganga á hólm við frjálsa og sjálfstæða hugsun.
Samkvæmt fréttum eru báðir kennararnir sem hlut eiga að máli virkir í starfi vinstri flokka. Við því er ekkert að segja. Það er ekkert óeðlilegt að kennarar, líkt og aðrir landsmenn, taki til máls í ræðu og riti. Berjist fyrir framgangi ákveðinna hugsjóna. Kennslustofan getur hins vegar aldrei og má aldrei verða vettvangur pólitískrar innrætingar. Kennslustofan á að vera skjól nemenda til að sækja sér þekkingu og auka skilning sinn á ólíkum viðfangsefnum. Griðastaður til að tileinka sér gagnrýna hugsun, kynnast ólíkum aðferðum og sjónarmiðum. Innræting, smekkleysa og blekkingar rjúfa griðin.
Rjúfum þögnina
Ef til vill eru glærurnar tvær aðeins birtingarmynd þess eitraða andrúmslofts sem hefur fengið að myndast í opinberri umræðu hér á landi og víðar á síðustu árum. Virðingar- og umburðarleysi gagnvart ólíkum skoðunum hefur aukist. Kröfurnar og leikreglurnar hafa breyst. Dylgjur og meiðyrði vefjast lítið fyrir sumum þeirra sem tekið hafa að sér að kenna við æðstu menntastofnanir landsins. Búið er að setja hlutleysis- og sanngirnisreglur ríkisrekins fjölmiðils ofan í læsta skúffu sem enginn man hvar er og lyklinum hent.
Ég hef áður velt því upp hvort forystumenn borgaralegra afla hafi búið til sitt eigið sjálfskaparvíti með aðgerðarleysi – afhent andstæðingum sínum dagskrárvaldið í opinberri umræðu sem myndar skjól til að misnota menntastofnanir og fjölmiðla. Hvort sem það er sanngjarnt eða ekki þá er ágætur félagi minn sannfærður um að uppgangur vinstri mennsku sé afleiðing af því að við, kjörnir fulltrúar Sjálfstæðisflokksins, höfum forðast hugmyndafræðilega baráttu. Höfum afhent vinstri mönnum dagskrárvaldið. Hægri menn elti umræðuna í stað þess að móta hana með skýrri hugmyndafræði og rökum.
Það hefur yfirleitt reynst mér vel að hlusta á þennan félaga minn. Og um eitt erum við sammála: Vinstri menn hefur ekki skort kjarkinn til að endurrita söguna enda þurfa margir þeirra á því að halda. Þeir vita sem er að í pólitískri baráttu erum við hægri menn fremur værukærir og fæstir sérlega vopnfimir. Óhræddir mæta vinstri menn því á vígvöll stjórnmálanna og skirrast ekki við að breyta kennslustofum í vettvang pólitískrar innrætingar.
Er ekki kominn tími til að hægri menn taki höndum saman, rjúfi þögnina og hefji hugmyndafræðilega baráttu fyrir frelsi einstaklinganna, opnu samfélagi og mynda um leið jarðveg fyrir sjálfstæða, gagnrýna hugsun?
Greinin birtist í Morgunblaðinu 18. janúar 2023.