Bryndís Haraldsdóttir, þingmaður Sjálfstæðisflokksins:

Risastórum íþróttasal er umturnað í fundarsal, 1.000 – 1.500 manns eru komin saman til að ræða samfélagsmál á víðum grunni.  Fundarmenn eru af báðum kynjum og á öllum aldri.  Búsettir bæði á landsbyggðinni og á höfuðborgarsvæðinu, menntun, atvinna og bakgrunnur = allskonar.  Að einhverju leyti þverskurður af íslensku samfélagi.  Hópurinn deilir ákveðnum lífsskoðunum og getur sameinast um hvaða leiðir eru bestar fyrir íslenskt samfélag.  Það þýðir alls ekki að allir séu sammála um allt.  Þess vegna þarf að ræða hlutina, það eitt og sér leiðir stundum til niðurstöðu.  Stundum þarf að miðla málum eða það þarf að kjósa á milli hugmynda og þá ræður meirihlutinn, eins og í öðrum lýðræðissamfélögum.  En allir geta tjáð sig, spurt spurninga og fært rök fyrir sínum sjónarmiðum.

Sumir hafa kannski áttað sig á því að hér er ég að fjalla um landsfund Sjálfstæðisflokksins.  Ég veit líka að þeir sem leggja sig í líma við að vera andstæðingar flokksins munu fussa og sveia yfir því að mér detti til hugar að tala um þennan fund sem lýðræðisveislu.  En það er hann einfaldlega.  Ég veit ekki hvað ég hef setið þá marga en líklega flesta frá því ég gekk til liðs við flokkinn fyrir um 15 árum síðan.  Ég var ekki alveg viss um þetta fyrst, hafði (eins og örugglega margir) ímyndað mér þetta sem svona smá furðulega samkundu. En á hverjum og einum landsfundi hef ég lært eitthvað nýtt, kynnst nýjum sjónarmiðum og sjónarhornum sem hafa þroskað mig.  Kynnst fólki á öllum aldri alls staðar af landinu.  Ég hef skemmt mér, mér hefur leiðs og ég hef reiðst – allt til góðs.

Þegar ég mætti á mína fyrstu landsfundi heyrði ég frá fólki í kringum mig sem ekki aðhylltist flokkinn að þetta væru svona tindáta samkunda þar sem allir gætu klappað og gengið í takt við þáverandi formann flokksins Davíð Oddsson.  Þessi hugsanaháttur sýnir glöggt þekkingarleysi á starfi stjórnmálaflokka.  Stjórnmálaflokkar eru mikilvægur hluti af lýðræðinu.  Innan þeirra takast á sjónarmið og stefnur þar sem aðkoma flokksmanna er algjör, allir sitja við sama borð þegar kemur að þátttöku á slíkum fundi.  Þá skiptir engu máli hvort þú sért kjörinn fulltrúi eða ekki og raunar er það svo að í flestum tilfellum halda kjörnir fulltrúar sig nokkuð til hlés og nota tækifærið til að hlusta eftir sjónarmiðum grasrótarinnar.

Hættum að tala niður stjórnmálaflokka sem andlýðræðisleg fyrirbæri, því það er einmitt innan stjórnmálaflokkanna sem sjónarmið og mismunandi skoðanir koma fram.  Þar þroskast hugmyndir og einstaklingar, lýðræðinu til góða.