„Það er ekki alltaf einfalt eða auðvelt að vera stjórnarþingmaður. Þegar ríkisstjórn Vinstri-grænna, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks var mynduð undir forsæti Katrínar Jakobsdóttur árið 2017 var mér ljóst að oft myndi reyna á þolrif flestra þingmanna flokkanna. Annað væri óeðlilegt og jafnvel óheilbrigt þegar mynduð er ríkisstjórn þvert yfir hið pólitíska leiksvið,“ segir Óli Björn Kárason í grein sinni „Þegar traustið hverfur“.
Þar rifjar hann upp að hann hafi sagt í pistli nokkrum dögum áður en ríkisstjórnin tók formlega við völdum árið 2017 að sanngjarnar málamiðlanir væru forsenda þess að ólíkir stjórnmálaflokkar og pólitískir andstæðingar tækju höndum saman. Forsendur fyrir samvinnu svo ólíkra flokka væru trúnaður og traust.
Óli Björn rifjar einnig upp eftirfarandi orð sín eftir kosningarnar 2021 þegar unnið var að endurnýjun samstarfsins. „Fáum getur dulist að í mörgum málum er langt á milli stjórnarflokkanna. Brúarsmíðin verður flókin og krefst útsjónarsemi og lagni smiðsins. Sá trúnaður og traust sem ríkt hefur á milli forystumanna stjórnarflokkanna hjálpar.“
Þá víkur Óli Björn að einhliða ákvörðun matvælaráðherra í lok júni um tímabundna stöðvun veiða á langreiðum og segir m.a. „Ekki verður séð hvernig ráðherra, sem virðir ekki gildandi lög vegna þess að hann telur þau úrelt eða þau samræmist ekki eigin pólitískum áherslum, geti gert kröfu til þess að starfa í skjóli Sjálfstæðisflokksins. Ráðherra sem hunsar eindreginn vilja meirihluta stjórnarþingmanna nýtur hvorki trausts né trúnaðar. Aðeins pólitískir einfeldningar geta talið sér trú um annað.“
Lestu greinina í heild sinni hér.