„Það er ólíku saman að jafna hvort um er að ræða fjárfestingu í fasteignum eða hvort um er að ræða nýtingu á þessum takmörkuðu auðlindum. Í þessu samhengi segi ég að við munum þurfa að huga að því að hvaða marki fyrirtæki sem stunda atvinnustarfsemi á landi í almannaeigu greiði fyrir það afnotarétt, sérstaklega ef í því felst að þau hafi fengið úthlutað takmörkuðum gæðum sem ekki öllum standa til boða,“ sagði Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins við sérstaka umræðu um erlendar fjárfestingar í ferðaþjónustu á Alþingi í dag. Málshefjandi var Ari Trausti Guðmundsson.
„Almennt séð er erlend fjárfesting í atvinnulífi æskileg og þannig kappkostum við Íslendingar, eins og flest lönd sem við berum okkur saman við, að laða til okkar slíka fjárfestingu. Kostirnir eru ekki aðeins fjármagnið sem þannig kemur inn í hagkerfið heldur líka þekkingin, hugvitið, viðskiptatengslin, reynslan og framfarirnar sem gjarnan streyma inn í atvinnulífið með auknu samstarfi og samvinnu við alþjóðleg fyrirtæki og fjárfesta. Þess vegna hefur það löngum verið stefna okkar að auka veg erlendrar fjárfestingar,“ sagði ráðherra við umræðuna.
Ráðherra sagði áhuga fjárfesta á ferðaþjónustu hafa aukist verulega og líklegt sé að sá áhugi muni jafnvel í auknum mæli ná til erlendra aðila.
„Þó að umfang erlendrar fjárfestingar í ferðaþjónustu liggi ekki skýrt fyrir er ljóst að hún hefur verið nokkur í hótelum og annarri gistingu, lík og háttvirtur þingmaður kom inn á og vitað er að íslenskir frumkvöðlar eru að leita hófanna um samstarf við erlenda fjárfesta varðandi margvísleg verkefni víða um land,“ sagði Þórdís Kolbrún.
„Íslensk flugfélög mega ekki vera í meirihlutaeigu aðila utan EES-svæðisins, sem sumum hefur raunar þótt orka tvímælis, en að þessu atriði slepptu þá tel ég ekki að þörf sé fyrir að setja upp sérstakar hindranir varðandi eignarhald á fyrirtækjum í ferðaþjónustu að sinni,“ sagði ráðherra.
Nefndi ráðherra að við værum hér að hluta til að tala um takmarkaðar auðlindir í almannaeigu. Íslendingar almennt ættu þar mikil vermæti í náttúrunni.
„Ef rétt verður búið um hnútana hvað þetta varðar skiptir ekki höfuðmáli í mínum huga hvort eignarhald fyrirtækjanna er innlent eða erlent, því að almenningi, eiganda landsins, hefur þá verið tryggt ákveðið endurgjald og auðlindin þá alltaf í eigu okkar þó nýtingin sé mögulega hjá erlendum aðilum,“ sagði Þórdís Kolbrún.
Nefndi hún að fyrirkomulag á úthlutun leyfa til að stunda atvinnustarfsemi á landi í eigu ríkisins væri nú í skoðun innan stjórnkerfisins.
„Kaup erlendra aðila á landi geta eðlilega vakið spurningar, til dæmis varðandi takmörkun á umgengni eða aðgengi almennings og hvort nýting landsins styður við byggðamarkmið og önnur slík sjónarmið. En ef við teljum að framferði landeiganda sé ekki í samræmi við almannahagsmuni þá finnst mér ekki augljóst að það skipti máli hvers lenskur viðkomandi er,“ sagði ráðherra ferðamála. Í þessu samhengi væri mikilvægast að vernda almannahagsmuni með almennum hætti óháð þjóðerni.
Umræðuna í heild má finna hér.