Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins og fjármála- og efnahagsráðherra:
Eitt af viðvarandi viðfangsefnum stjórnmálanna er að afmarka hlutverk ríkisins. Hvar skiptir máli að ríkið komi að málum og á hvaða sviðum er rétt að eftirláta hinum frjálsa markaði að sinna verkefnum. Það eru engar fréttir að hér er armur ríkisins víða langur samanborið við nágrannaríki okkar. Þetta sést ekki síst í bankakerfinu, þar sem eignarhaldið er það lang umfangsmesta í Evrópu.
Aftur á móti vill oft gleymast að það þurfti eiginlegar hamfarir á fjármálamörkuðum heimsins til að valda því að ríkið endaði sem helsti eigandi íslenska fjármálakerfisins að nýju. Það stóð heldur aldrei til að það yrði raunin til lengdar. Eftir endurgerð regluverks og stofnana og áratug af efnahagslegri endurreisn er löngu tímabært að afmarka hlutverk ríkisins upp á nýtt.
Í upphafi kjörtímabilsins sögðumst við ætla að draga úr áhættu skattgreiðenda í bankarekstri og koma á heilbrigðara samkeppnisumhverfi, í betri takti við Norðurlöndin og önnur nágrannaríki okkar. Í gær lauk fyrsta áfanganum í því verki með sölu á 35% hlut í Íslandsbanka í opnu útboði.
Níföld umframeftirspurn var í útboðinu og hluthafar verða um 24 þúsund, fleiri en í nokkru öðru skráðu félagi á íslenskum markaði. Þátttaka almennings var áberandi mikil, en við heimiluðum kaup allt niður í 50 þúsund krónur og létum áskriftir fólks allt að einni milljón óskertar. Við það bætast sterkir hornsteinsfjárfestar; íslenskir lífeyrissjóðir auk stórra og traustra erlendra aðila. Salan fer fram á hagstæðum tíma á markaði og söluandvirðið upp á um 55 milljarða króna mun nýtast vel í áframhaldandi uppbyggingu næstu misseri.
Óhætt er að fullyrða að útboðið hafi tekist vel. Það sést ekki aðeins í mikilli þátttöku, dreifðu eignarhaldi og góðu verði. Ein mikilvægasta áminningin liggur annars staðar. Niðurstaðan sendir skýr skilaboð um að okkur er óhætt að sleppa í einhverjum tilfellum takinu og hleypa samkeppnisrekstri úr alltumlykjandi faðmi hins opinbera.
Ríkið er ekki upphaf og endir alls. Fyrirtækjarekstri er óhætt í höndum fólks úti í samfélaginu, en ekki bara í stjórnarráðinu.
Fréttablaðið fimmtudaginn 17. júní.